Hale produkcyjne na zakładach istniejących od dziesięcioleci często musiały być modernizowane, gdyż pierwotny plan budowy nie zakładał obecności nowoczesnych systemów klimatyzacji i wentylacji, które nie były używane w czasach powstania obiektu. Montaż wentylacji odciągowej w starych obiektach przemysłowych wymagał czasem bardzo dużych przeróbek konstrukcyjnych, i zwykle nie był wykonywany przez załogę samego zakładu.
Instalacja systemów wentylacji w zakładzie produkcyjnym
Systemy odciągowe i wentylacyjne musiały być zamontowane zarówno pod sufitem każdej hali, jak również w wielu przypadkach przy stanowiskach pracy, głównie obróbkowych lub takich które zajmowały się pracą z substancjami chemicznymi. Przewody wentylacyjne, znajdujące się przy stanowiskach oraz pod sufitem były łączone z głównym ciągiem wentylacji zakładu, który odprowadzał odciągane powietrze poza teren pracy. Do przeprowadzenia prac montażowych angażowane były więc firmy wykonujące profesjonalny montaż instalacji wentylacji Warszawa była siedzibą kilku takowych firm, które działały w skali krajowej, a które renomowane były za szybkość i dokładność wykonywania wszelkich zadań na terenie zakładów. Niewiele obiektów mogło bowiem pozwolić sobie na przerwanie pracy na czas przeprowadzania montażu systemów wentylacyjnych, dlatego też instalacja najczęściej przebiegała w trakcie normalnej pracy zakładu, z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa, panujących w sekcjach w których montowana była instalacja. Jedynie w przypadku w którym potrzebne były najbardziej inwazyjne prace i przeróbki konstrukcyjne prace zakładu były przerywane, choć była to dość rzadka sytuacja, zdarzająca się na najstarszych obiektach o przestarzałym modelu konstrukcyjnym. W nowocześniejszych halach wymagane było jedynie doprowadzenie przewodów do stanowisk i podwieszenie sekcji na suficie, jeśli projekt zakładał pociągnięcie systemu wentylacji wzdłuż hali.
Czynności zazwyczaj nie przeszkadzały pracownikom zakładu w wykonywaniu normalnej pracy, aczkolwiek często zdarzało się iż elementy położone tuż nad powierzchniami roboczymi montowano w trakcie przerw pracowniczych, by nie kolidować z zadaniami załogi zakładu. Nawet najbardziej ekstensywne i rozbudowane systemy mogły być więc zamontowane bardzo szybko, bez przerw w funkcjonowaniu obiektu.